dopóki mówi

„Wiem, czym świat jest i że jest, dopóki o nim nie mówię. W chwili, gdy zaczynam o świecie mówić, jest  poza możliwościami mojego języka i znowu nie wiem, czym jest”

Dla wielu z nas poezja jest czymś niezrozumiałym. Ludzie XXI wieku niechętnie sięgają po tomiki z wierszami.Nie czują intencji autora, który pisze np.:„Jesteś wokół mnie kiedy nazwać cię nie mogę“.

Wiersze bywają pełne metafor, co przeraża czytelników jeszcze bardziej.

Krystyna Miłobędzka mówi: „Poezja jest czymś niezwykłym, nadzwyczajny,większym i ważniejszym od tego, co jest rzeczą codzienną, jest czymś, co potrafi powiedzieć, czego w zwykłym języku powiedzieć  nie potrafimy, albo w ogóle nie potrafimy powiedzieć.“

Wierszokleci „nazywają świat“.

Zagłębiając się w tekst poetycki i opierając się na osobistych doświadczeniach oraz indywidualnej wrażliwości, dochodzimy do zrozumienia rzeczy, które każdemu mogą się jawić inne, uzyskujemy własną odpowiedz na nurtujące pytania, odczytujemy w nich swoją własną tożsamość, odnajdujemy świat w innym wymiarze. Poezja obdarowuje nas czymś namacalnym, a jednak ulotnym.

„Aby wyjaśnić sobie świat, mogę zrobić tylko coś z językiem . Doświadczyć go w języku“

K.Miłobędzka

Maria Lehmann