Jedno oko widzi, drugie czuje


Paul Klee urodzony 18.12.1879 w Münchenbuchsee koło Berna, zmarł 29.06.1940 w Muralto. Ów malarz szwajcarsko-niemiecki pochodził z uzdolnionej artystycznie rodziny. Jego ojciec był muzykiem i Klee pragnął pójść w jego ślady, jednak ostatecznie rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, w którym osiadł na stałe w 1906 roku. Jeszcze w Bernie poznał bawarską pianistkę Lily Stumpf, z którą się ożenił; mieli jednego syna. Po I wojnie światowej, w której brał czynny udział, służąc w armii niemieckiej, Klee nauczał w Bauhausie, a od 1931 w Akademii
 w Düsseldorfie, aż do momentu uznania go przez partię nazistowską za twórcę „sztuki zdegenerowanej”. W 1933 Klee wrócił do Szwajcarii; w 1935 stwierdzono u niego sklerodermię. Choroba postępowała stopniowo, aż do jego śmierci.
Malarz tworzył głównie barwne akwarele oraz rysunki, zazwyczaj używając farb olejnych, akwareli i tuszu. Często mieszał różne techniki w jednej pracy. Był związany z różnymi kierunkami: ekspresjonizmem, kubizmem i surrealizmem, ale jego prace trudno jednoznacznie zaklasyfikować. Klee w twórczości artystycznej pozwala przemówić wyobraźni. Poszukując znaczenia znaków przedstawionych na obrazach, należy odwołać się do symbolizmu. Często obrazy Kleego nawiązują do poezji i muzyki, malarz stara się uchwycić i przedstawić na płótnie brzmienie dźwięku, rytm czy znak. Należy zaznaczyć , że Klee malował w barwnych, nawet jaskrawych tonacjach. Do najbardziej cenionych prac należą: „Południowe ogrody” (1919) „Pejzaż z żółtymi kwiatami”. Obecnie jego prace sprzedawane są nawet
za 7,5 miliona dolarów amerykańskich. (1923) czy „Latające miasto” (1930). Muzeum jego imienia powstało w Bernie według projektu włoskiego architekta Renzo Piano. Otwarte w czerwcu 2005 – gromadzi kolekcję 4000 prac Paula Klee, w tym 200 jednocześnie udostępnianych zwiedzającym.


Paulina Filary




Komentarze